Werpkoot

Koten van runderen werden vanaf de late middeleeuwen tot in de 18de eeuw gebruikt als (kinder)speelgoed. Er bestonden waarschijnlijk verschillende spelregels voor het kootspel, maar het basisprincipe is hetzelfde. Er werden enkele koten neergezet, bijvoorbeeld tegen een muur. Met een andere koot moesten deze koten omver geworpen worden. Speelkoten werden gemaakt van de eerste koten (phalanx 1) van runderen en werden soms versierd of verzwaard. Een koot werd meestal verzwaard door een gat te boren tot de mergholte en deze vervolgens te vullen met lood. De verzwaring diende om de koten stabieler te laten staan of beter te kunnen gooien.